‘Je kunt maar beter weer op reis gaan’ refereerde een collega op een beterschapskaart aan mijn reislust. ‘Dat is veiliger’. Had hij gelijk? Jaarlijks sterven er 3500 mensen thuis door een vaak knullig ongelukje, en op reis ligt dat eerder op 1000. Ik dacht eraan in de zoektocht naar het DNA van ons aller reislust. Want juist op reis ga je vaak het avontuur aan. Ik doe soms ook mee, hoewel er geen groot macho aan mij is verloren gegaan. Maar ziplinen in Canada, in een microlight boven Cambodja of achterop een 300 kmpu racemotor over de California Motor Speedway. Done it, en die avonden stilde en stolde ik trots de adrenaline met alcohol.
Kaaiman
Doen we het daarom? Onze grenzen verleggen? Dat kan thuis dus ook, met de gevaren van een roestig Bulgaars provinciepretpark. Ik had de beterschapskaart gekregen omdat ik op de tweede dag van het jaar een glijpartij maakte die eindigde in een glazen ruit, een ambulancerit en 35 hechtingen in mijn bovenarm, straks littekens. Dat laatste ga ik vanaf heden toeschrijven aan Suriname waar we het over zouden hebben. Want een knullige val is natuurlijk geen mannelijk excuus, dat is voor bejaarden. Ik ben 49, een midlife crisis ok, maar geen nieuwe heup. Afijn, dat litteken dus, een kaaimanbeet in de Amazone.
Avontuur
Het stukje avontuur in mijn leven waar ik met het meeste plezier op terugkijk is een zwemtochtje door een stroomversnelling in de Gran Rio rivier nabij Awarradam, een eilandje met een even simpele als briljante lodge in het ‘bos’ van Suriname, een complete understatement voor een woeste wonderbaarlijke weg van alles jungle. Met een korjaal voeren we stroomopwaarts om vervolgens met zwemvest weer af te drijven.In hart van Suriname, halverwege Paramaribo en de Braziliaanse grens. Diep in de jungle bij de Saramaccaners, en net zo goed de kaaimannen, piranha’s en anaconda’s van de Gran Rio waar ik, onder de stromende regen, enkele minuten in volle stilte en in grootste bewondering meezwom naar een nakend ijskoud Parbo biertje. In een wereld ver van het alledaagse, weg van Westers comfort en weg van de zekerheid van de nabijheid van snelle sluitende oplossingen voor de meeste menselijke problemen.
Verliefd
Ik werd die reis in korte tijd helemaal verliefd op Suriname en haar fantastische inwoners. Ik ben sindsdien nooit meer gestopt met Surinaams eten (shoutout naar Warung Rahayu te Amsterdam!), en schrijf iedere zomers wekelijk een brief naar de Albert Heijn of ze alsjeblieft van die handige literflessen/djogos Parbo bier willen gaan verkopen. Dat laatste lieg ik, maar niet dat ik een zelfverklaard en onbezoldigd vertegenwoordiger van toerisme ben geworden naar dit bewonderenswaardig lieve land. De avontuurlijke reiziger volgt elkaar als lemmingen naar de usual suspect-plekjes van Lonely Planet maar laat de hitlijsten nou eens en ga naar Suriname.
DNA
Het reisland biedt de uitdagingen en avonturen die je zoekt, voor lichaam dus, maar zeker ook voor de geest. Als het in ons reis-DNA zit, en dat zit het bij de echte reiziger, figuurlijk rijker terug te komen dan we thuis vertrokken, dan is Suriname een van de mooiste en meest onderschatte reislanden ter wereld. Of in de woorden van een van haar zonen: ‘Heel mijn hart heb ik aan jou gegeven. En zo zal het altijd zijn’ (Het wonderschone ‘Jij bent de Liefde’ van Kenny B)
